Aitor Murgia

Badakigu zeintzuk diren eskubide unibertsal bat merkatuaren esku uztearen ondorioak. Gauza bera gertatzen da osasunarekin, hezkuntzarekin, gizarte-zerbitzuekin eta, nola ez, etxebizitzarekin. Merkatuak ez ditu baliabideak modu eraginkorrean edo bidezkoan esleitzen, eta eskaintzaren eta eskariaren arteko harremana beti desorekatzen da alde bererako. Eskaintzen dutenek irabazten dute, behar dutenek galtzen dute. Azken batean, eskubide unibertsal bat ortodoxia ekonomiko pixka batekin nahasten badugu, pribilegio “bikaina” izango dugu.

Benetan uste nuen tamainaren eztabaida aspaldian itxitako gai bat zela. Tamainak inporta du, bai, baina ez da baldintza nahikoa beharrak asetzeko. Handia izateaz gainera, erakargarria izan behar da, efizientea, helburuak nola bete jakingo duena. Ba, egi unibertsal honen bueltan nahikoa quorum zegoenean, bat-batean buelta eman zaio gaiari. Hain handia ez bada ez da ezer gertatzen. Kontrakoa, ona izan daiteke. Edota Bikaina. Jendea ingurura erakartzeko modukoa.

Eusko Jaurlaritzak nahiago du enpresa handiei hidrogenoa eman, langile-klaseari oxigenoa bermatzearen gainetik.