Itunpeko hezkuntzako langileak eta 2020rako aurrekontuak

Hezkuntza Sailak 7 urte eta erdi daramatza irakasleen soldataren % 2,5 geratzen, eta itunpeko irakaskuntzako irakasle ez diren langileen soldataren % 2, orain arte 30 milioi euro inguru, eta horrek kendu egiten digu hilero ordaintzen digun nominatik (oraingoz irakasleei bakarrik). Gainera, ez ditu irakasleak ordezkatzen bajako 15 egunak bete arte. Hori egin dezake 2012an UPNko kontseilariak, patronalek eta SEPNA-FSIE sindikatuak (sektoreko hauteskundeak irabazteko babesa ematen diote) hala hitzartu zutelako, orduan hortzez eta haginez protesta egiten genuen gainerako sindikatuen ezintasunaren aurrean.
Espero dugu 2020rako aurrekontuan sartu diren 6 milioi euroak iritsiko direla hemendik aurrera 2012ko murrizketa hori lehengoratzeko; gainera, soldata sare publikoko langileen ehuneko berean igotzen jarraituko dugu, 2017ko urtarriletik, mobilizazio bateratuak egin ondoren, gertatzen den bezala. Egitekotan, 2017ko irailean sinatu zen eta ekainean iraungitzen den itunpeko irakaskuntzari buruzko Akordioa betetzea baino ez litzateke, baina oraindik ez da gauzatu.
Ez da ezer aurreikusten sare horretako langileak oso kaltetuta dauden gaietan beste itzulketa eta hobekuntza batzuk egiteko: gaur egun, langile publikoengandik UPNrekiko soldata-distantzia handiagora gaude; izan ere, nahiz eta guztiei neurri berean murriztu ziguten, aurreko gobernuak ez zigun % 1 igo 2016an, 57 urterekin 2 eskola-ordu baino ez ditugu murriztu adinarengatik (bigarren hezkuntzan 23 ditugu astero, eta sare publikoan 18), DBHko lehen zikloan 2. zikloan baino gutxiago kobratzen dugu; logopediako langileak ez dira irakasle gisa onartzen...
Parlamentuko zuzenketen eztabaidan, hezeak eta iharrak nahastu ziren, eta itunpeko hezkuntzarako dirua % 4,5 igo zela argitaratu zen, publikoarentzat, berriz, % 0,6 baino ez. Obretarako, programetarako, liburuetarako, LEPetarako eta abarretarako dirua alde batera uzten badugu eta langileei buruz bakarrik hitz egiten badugu, itunpekoetarako (ikasleen% 38) 6 milioi euro igo dira, eta publikoetarako (ikasleen% 62) 49 milioi (ituna betetzeko ere nahikoa ez). Azken kopuru horren barruan sartzen dira 2020ko soldata igoera eta aurreikusten den langile publikoen kopurua handitzea.
Aurrekontuen legea tramitatu bitartean, CEN aurrean mobilizatu gara, Nafarroako hitzarmen bat aldarrikatuz, eta salatu dugu eskulan merkea garela administrazioarentzat. Horregatik helarazi dizkiegu alderdi guztiei ELA sindikatuaren proposamenak, eta haiekin elkarrizketatzea ere eskatu dugu. Geroa Baik bakarrik erantzun zigun, eta hitzordu bat adostu genuen, eta horren amaieran EHBildurekin ere elkarrizketatu ginen legebiltzarreko korridoreetan. Bi alderdiei esan genien blindatu egin behar zela 6 milioi horiek langileentzat bakarrik izatea; izan ere, ez zaigu onargarria iruditzen zuzendari nagusi andereak diru horren zati bat patronalentzat negoziatuko duenik, itunpeko akordioa sinatu zuten sindikatuei deialdia egin zien bilera batean iragarri zitzaien bezala, eta esan zien 2012ko murrizketatik langileek erdia baino ez genuela jasoko aurten, % 1,25 irakasleentzat, eta % 1 ez-irakasleentzat.
Ez da horrelako maniobrak dauden lehen aldia. Aurreko gobernua ere saihestua izan zen Erregimeneko goi-kargudunek, denbora batez bere postuan mantendu zuelako, eta patronalak eskatzen zuen zorren ordainketa lehenesten zuten, langileen soldaten igoeraren aurretik. Pertsona horietako batzuk beren karguetara itzuli dira, ulertezin, eta lehen paragrafoan deskribatutakoak bezalako gauzak gertatzen ziren garaietara itzultzen saiatzen dira.
ELA sindikatuak onartutako aurrekontu-sail horien markatze estua egingo du, irakaskuntza itunduko langileentzat hobetu beharreko kontu guztien zati txiki bat baino ez baitira. Guk negoziaziorako plataforma bat aurkeztu genuen, eta haren alde mobilizatu ginen. SEPNA, UGT eta LAB sinatutakoa bakarrik betetzea eta oraindik bete gabe jarraitzea eskatzearekin konformatu ziren, eta badirudi onartu dutela urte honetarako % 1,25 hori bakarrik iristea, eta ekainetik aurrera ez dela ezer aurrekontuan sartu.
Gure ikastetxeetako langileak ikusten ari dira Bizkaiko Marista edo Jesuitinetan langileek Nafarroako Marista edo Jesuitinetan baino askoz gehiago kobratzen dutela, murriztutako guztia eta 2010etik galdutako erosteko ahalmenaren % 50 berreskuratuta; Nafarroan, berriz, murriztutako ezer ez, eta EAren % 20. Halaber, ikusten dute han % 75eko aurre-erretiroa hartzen dutela (txanda hartzen duenak % 100ekoa eta mugagabea) eta hemen% 50ekoa bakoitzak (ekainera arte), nola murriztu den 1555 ordura PAS delakoaren lanaldia eta 1293ra hezkuntza-laguntzako espezialistena, nola birkokatuko diren beren lanpostua ikasgelak ixteagatik galtzen dutenak... Hemen dauden erlijio-orden berberak dira, aldea dago ELAk sektoreko ordezkaritzaren % 58 duela eta hemen oraindik ez, han hitzarmen autonomiko bat dago, aldarrikapenari irmotasunez aurre egin zaio eta patronalen eta Eusko Jaurlaritzaren itxitasunari aurre egin zaio 29 eguneko grebarekin, posibleak erresistentzia-kutxari eta sindikatuaren independentzia politiko eta ekonomikoari esker. EAEko akordioa patronalak, ELAk, CCOOk eta Steilasek sinatu dute, baina ez FSIE, UGT eta LAB sindikatuek. Mobilizazioak bakarrik ekarriko digu gure lan baldintzen duintzea.