ELAk azpimarratu du Lege Dekretua atzera botatzea dela Zapateroren eta Rajoyren lan erreformak indargabetzeko bide eraginkorrena
ELAk gaur prentsaurrekoan zera nabarmendu du: datozen asteotan Kongresuan bozkatuko den lan erreformari buruzko lege dekretuaren aurka egiteko neurri eraginkorrena da Zapaterok eta Rajoyk 2010eko eta 2012ko lan erreformak indargabetzea, Hala dio Mitxel Lakuntza sindikatuko idazkari nagusiak: “Espainiako Gobernuaren, CCOOren, UGTren eta CEOEren artean hitzartutako testua aztertzen badugu, hobekuntza txiki batzuk baino ez daude, langile klasearentzat oso kaltegarriak izan diren neurriak sendotzearen truke, eta dekretu hori onartzen bada, hala izaten jarraituko du”. Horregatik, Lakuntzak berretsi du CEOEren parte hartzerik gabeko negoziaketa dela “aldaketa sakonak egiteko aukera bakarra”.
Funtsean, PSOEk eta Podemosek elkarrizketa soziala erabili dute hauteskunde programa modu erosoan ez betetzeko -Rajoyren lan erreforma bertan behera utziko zutela iragarri zuten-; horretarako balio dute CCOOk eta UGTk. Erreformaren neurri kaltegarrienak sendotzeaz gain, CEOErekin duten akordioa Kongresuan hobetu ez dadin ahalegintzen ari dira. Rajoyk berak beste inork baino hobeto laburbildu du, Lakuntzak gogorarazi duenez: "Lan-erreforma zegoen bezala geratu da”.
Pello Igeregi ELAko Negoziazio Kolektiboko arduradunak, bestalde, gogorarazi du 2010eko eta 2012ko lan erreformek langileen indar harremana ahuldu zutela: kaleratzeak merkatu eta erraztu zituzten; enpresei ordezkaritza sindikalarekin adostutakoa alde bakarrez aldatzeko aukera eman zieten; Estatuko hitzarmenei lehentasuna eman zieten, eta horrek lan baldintzak okertu zituen, eta abar.
“Egungo akordioak elementu nagusi horiek mantentzen ditu, hobekuntza txiki batzuen truke -nabarmendu du Igeregik-, eta horietako asko Auzitegi Gorenaren jurisprudentziak ekarri ditu, ez akordioak (obra kontratua desagertzea, ultraaktibitatea berreskuratzea edo azpikontratazioan aldaketak egitea). Ia ezeren truke, CEOEk patronalarentzat ezinbestekoa zena mantentzea eta iraunaraztea lortu du”.
ELAk uste du ezin dela lan erreformarik onartu kaleratzea mugatzen ez bada eta Euskal Herriko hitzarmenek Estatukoen gainetik lehentasuna izatea argi eta garbi arautzen ez bada. Hori dela eta, Kongresuak ezin du lan erreforma onartu, eta EAJk eta EH Bilduk aurka bozkatu behar dute negoziazioei berriro ekiteko, baina oraingoan CEOEri beto eskubiderik eman gabe.
“Akordio honen ondoriorik txarrena”, azpimarratu du Igeregik, “indargabetzeko aukera lurperatzea izan da. 2012ko erreforma Alderdi Popularrak ezarri zuen, sindikatuen parte-hartzerik gabe. Erreforma horri buelta emateko ordua iristen denean, guztiz etsigarria da Gobernuak, CCOOk eta UGTk CEOErekin akordioa bilatzea”.
Ondorioa argia da: akordioaren sinatzaileek epe laburrean eutsi nahi diete 2012ko lan erreformaren elementu nagusiei, aldaketa sakonei uko eginez eta indargabetzeko borrokatutakoak zapuztuta. Gainera, ez dute saihestuko etorkizuneko balizko murrizketak. Funtsean, hori baita Elkarrizketa Soziala. Alternatiba mobilizazioak dira, eta hori lantzen ari da ELA Euskal Herriko zein Estatuko beste erakunde batzuekin.
