ELAk UGTk eta CCOOek Nafarroako metalean sinatutako aurreakordioa gaitzesten du

• Hitzartutako soldata ordainsariak erosteko ahalmena galtzera kondenatzen ditu langileak, ez baita KPIa bermatzen.

• Sektorean erosteko ahalmena bermatzen dela dioen mezu faltsua zabaldu nahi da, 2025eko eta 2027ko urtarrilean benetako KPIa eguneratuz, baina ez da atzerapenik aurreikusten, eta eguneratze horrek ez die soldata errealei eragiten.

• Hitzarmenaren indarraldian 2 ordainsari ezarri nahi dituzte, 400 eurokoak, galera berreskuratzeko, baina ez da nahikoa, eta ez dira soldatan finkatzen.

• Are gehiago errazten da enpresetan malgutasuna erabiltzea, eta horrek beste eraso bat dakarkio lana eta norberaren bizitza uztartzeari. Enpresak malgutasun hori aplikatzeko izan ditzakeen behin behinekotasun mugak kentzen dira, eta sortutako atseden eguna ordaindu edo hartu erabakitzeko aukera ematen zaio enpresari. Era berean, lanaldi irregularraren erabilera errazten da, enpresei tresna hori ordu erdiko zatikitan erabiltzeko aukera emanez. Azken batean, enpresek nahi duten moduan izango dute denbora eskura.

• 2011tik ez da lanaldia murriztu, eta beste 5 urtez luzatuko da murrizketarik eza.

• Sektorea egonkortzeko aitzakiarekin enplegua banatzeko formula hutsei buruz hitz egiten duten bitartean, uko egiten diote subrogazio eskubideari buruz hitz egiteari, hori izango bailitzateke, hain zuzen ere, industriako azpikontratetan lan egiten duten pertsona guztiak egonkortzeko biderik zuzenena.

• Berdintasunaren arloan, sektoreko enpresak jada behartzen dituen araudi bat helaraztera mugatzen dira, baina ez dute haratago joaterik nahi, eta ETEetan lan egiten duen sektorearen %50 berdintasun plan bat izateko betebeharretik kanpo uzten dute. Horren ondorioa da enpresa horietako lankideek ez dutela KPIaren araberako igoerarik izango, eta ezin izango dutela gizonen eta emakumeen arteko soldata-aldeak amaitzen lagunduko duen neurririk negoziatu. Zigor bikoitza ETEetako lankideentzat.

Azkenik, ELAtik sentitzen dugu UGTk eta CCOOk uko egin izana lau sindikaturen arteko elkarrizketa bat ezartzeari eta ugazaben beharren neurrira egindako eredu sindikal baten alde egin izana. CCOOk eta UGTk hitzarmen-ereduaren alde egin duten apustuak negoziaziotik kanpo uzten ditu beste batzuek beren baldintzei buruz hitz egiten dutela ikusten duten plantillak, benetako hobekuntzak bermatuko dituen etorkizun mobilizatzailea eman gabe. Gure aldetik, borrokan jarraituko dugu beste sindikatu batzuek gaizki deitutako negoziazio mahaian kentzen dutena enpresetan berreskuratzeko.