Euskal erakundeek Iberdrolari exijitu behar diote Garoñako zentral nuklearra ez dezala berriz martxan jarri

Erabaki politikoa da, gainera, interes jakin batzuk hobesten dituena: hain zuzen Nuclenorrenak, hots, erdibana Iberdrolarena eta Endesarena den sozietatearenak. CSNren erabakia ezin da inola ere onartu, batik bat kontutan izanik eman duen irizpenean aitortzen delako zentralak ez dituela egin CSNk berak 2015ean aurrebaldintza gisa eskatu zizkion hobekuntzak. CSN PPko eta PSOEko agintari ohiek osatzen dute, PPkoek gehiengoa dutelarik; ate birakarien susmoa saihestezina da kasu honetan ere. Orain baimena eman ala ez Energia ministerioak erabaki behar du.

Gure jarrera honekiko argia da: Garoña berriz irekitzea edozein ikuspuntutatik begiratuta ere justifikaziorik gabea litzateke; batik bat kasu honen erroan konpainia elektriko hauen asmo orokorragoa dagoelako, hots, zentral nuklearren bizitza erabilgarria luzatzea. Hau ingurumen gatazka argia dugu, eta horrenbestez gizartean adostasun handienaz konpondu behrako litzateke. Garoña behin betiko ixtea eskatzen duen gehiengo sozial, sindikal, instituzional eta politikoa izugarria da; beraz, hori litzateke gatazka modu demokratikoan konpontzeko modu bakarra. Horregatik, ELAk eskatzen die euskal erakundeei argi utz dezatela Iberdrolari eta bere zuzendaritzari pribilegiozko tratua ematen jarraitzeko asmoa ote duten. Gutxieneko koherentziaz jokatuko balute, Iberdrolari galdegin beharko liokete Garoña berriz ez irekitzeko, eta hala egingo balu bere erabakiak ondorioak izan beharko lituzke.

Azkenik, ELAk gogoratu nahi du egun bizi dugun klima- eta baliabide-krisian inbertsio pribatu zein publikoak energia-eredu berri baterako trantsizioa bultzatu behar duela, energia berriztagarri, garbi eta iraunkorretara, eta ez mantendu energia fosilak edota nuklearra bezain energia garesti, arriskutsu eta kontaminatzailea.