Hitzarmena aplikatuko zaien Mercedes-Benzeko tailerreko langileek ezetz bozkatu dute
Atzo egin zen Mercedes-Benz enpresak antolatutako kontsulta, eta, zailtasun guztak gorabehera, langileek euren iritzia eman ahal izan dute UGT-CCOO-EKINTZA-PIM aliantzak lortutako aurreakordioari buruz. Iritzi hori hitzarmenaren aldekoa izan da.
ELA pozik agertu da puntu honetara enpresak eta bere aliatuek nahiko zuketena baino egoera hobean iritsi delako, eta hori langileen mobilizazioari esker izan delako.
Sindikatuak, halaber, hitzarmenaren aurka bozkatu duten tailerreko langileak zoriondu ditu, emaitzak azken asteetan adierazi dena adierazten duelako: ez da nahikoa seigarren gaua kentzea lortu izana, ez da nahikoa hitzartutako igoera. Horregatk, tailerreko 1.807 langilek hitzarmenaren aurka bozkatu dute. Datu hori garrantzitsua da, hitzarmena eurei aplikatuko baitzaie. Enpresa honek dituen irabazien araberako igoera merezi du plantllak, eta, gutxienez, KPIa.
'Erreferenduma'-ri dagokionez, langileek beren iritzia eman dute. Erreferendum horrek ez du sindikatu hau konbentzitzen hainbat arrazoirengatk, adibidez, zuzendaritzak parte hartu izanagatk, langile guzten artean langileen zat bat bakarrik eragiten dioten baldintzak bozkatu direlako, enpresak erabilitako beldurraren diskurtsoa legitmatu delako eta abar... ELAren asmoa ez da zalantzan jartzea langileen borondatea, baizik eta borrokaldi honetan lortutakoari merezi duen balioa ematea.
Langileek eta harekin batera joan diren sindikatuek lortutako emaitzen artean dago enpresa behartu izana egungo negoziazioan hasieratk ezarritako gidoia aldatu behar izan dela, baita azken negoziazioetan egin duen plan bera aldatzera ere. Patronalak ziurtzat jotzen zuen negoziazioa nola hasiko zen eta nola amaituko zen, dena bere alde zuela, baita administrazioari berari ere, baina ez zen inolaz ere bizi izan den talka. Negoziazio eta gatazka honetatk eta emaitza gorabehera, ELAk azpimarratu nahi du borroka horren alde positboa, adibidez, nola plantllak aurre egin dion lan sistema anker bat inposatu nahi zuenari, eta nola naturaltasunez hitz egin den orain arte ia tabu ziren gaiei buruz, hala nola malgutasunari eta igoera ez- fnkagarriei buruz. Horregatk, ELAk langileak zoriondu nahi ditu, prozesu parte-hartzaileekin eta asanbladekin aberastu dituelako negoziazioa eta gatazka, eta produkzio lerroak hustu dituelako Gasteizko kaleak betetzeko.
Era berean, ELAk Eusko Jaurlaritzak jokatu duen papera salatu nahi du, Mercedeseko langileei presio zuzena eginez, gezurra den mezu bat sumisioz onar dezaten: enpresek inberttzeko erabakiak ez daude plantllek murrizketak eta kontziliazioaren aurkako erasoak onartzearen mende.
Hori esanda, esan daiteke infexio-puntu bat markatu dela Mercedeseko borroka sindikalaren historian. Mercedes bezalako enpresa batek ezarritako gidoia aldatzeko, boterearen balantza hain defnituta egon baita orain arte, ELAk argi dauka faktore asko bildu behar izan direla: negoziazioan eman beharreko pausoen epe luzeko plangintza, helburu argien inguruko plantllaren antolaketa, parte hartzea eta entzutea erraztuko duten elementu demokratkoak sartzea.
Emaitzaz gaindi, merezi izan duen borroka izan da, zalantzarik gabe.