ELAk borroka berrindartuko du Espainiako Gobernuak, Ciudadanosek eta PPren babes ‘esperpentikoak’ onartutako lan erreformaren aurka

ELAk inoiz baino gehiago berresten du Zapateroren (2010) eta Rajoyren (2012) gobernuek ezarritako lan-erreformak indargabetzeko borroka, baina helburu hori ez da bertan behera geratzen, nahiz eta PSOEren eta Unidas Podemosen Gobernuak CEOE patronalak, UGTk eta CCOOk adostutako testua Kongresuan onartu ahal izan duen, horretarako eskuineko hainbat alderdiren (Ciudadanos eta PdeCat, kasu) babes esanguratsua izanda, PPren diputatu baten laguntza ‘esperpentikoa’ barne. Gainera, UPNk eta PSNk huts egin duten azken orduko kromo aldaketak agerian utzi du Nafarroako langile klasearekin mespretxua eta autogobernuarekin interesik eza.
ELAk Nafarroako hitzarmenen lehentasuna, kaleratze erraz edo merkeen aldaketa edo enplegu-erregulazioko espedienteen baimen publikoa defendatzeko aldarrikapenari eutsi dio. Ildo horretan, ELAk azpimarratu du UGTk eta CCOOk % 50eko ordezkaritza ez izateak erakusten duela erreforma horrek ez duela zilegitasun demokratikorik Nafarroan. Zentzu horretan, UPN eta PSOEren arteko huts egindako itunaren ondorioz, Nafarroako erregimenak agintzen zuen garaietara jo behar dugu, garai hartan UPNk, PSNk, UGTk eta CCOOk finantzazio publikoa trukatzen zutelako bake sozialaren truke.
Gainera, berretsi egin da onarpena patronalaren garaipena dela, ez baitira indargabetu Zapateroren eta Rajoyren erreformak, eta ez baitira ezabatu alderdi kaltegarrienak. Eskuineko hainbat alderdik, Ciudadanosek eta PdeCatek kasu, hala onartu dute: erreforma ez da eskubideak berreskuratzeko egin, patronala pozik uzteko baizik.
Yolanda Diaz ministroak, PSOEk eta Unidas Podemosek ez dute programa bete, eta negoziazioa elkarrizketa sozialeko mahaietara mugatu zuten. UGTk eta CCOOk uko egin diote presio egiteari, eta patronalak ez du inolako interesik botere handiagoa eman dioten erreformei uko egiteko. PSOEk eta Unidas Podemosek eragotzi egin dute Dekretua Kongresuan eztabaidatzea, eta horrek agerian uzten du alderdi horiek patronalaren eta botere ekonomikoen aurrean duten menpekotasuna. UGTren eta CCOOren zeregina agerian geratu da, negoziatzeko ahalmen eskasa dutelako eta CEOErekin adostutako testuan hobekuntzak eragozteko presioa dutelako.
Azkenik, ELAk azpimarratu du gaur, inoiz baino gehiago, borroka sindikalaren balioa eta lan-esparru propioa defendatzea, UGTk eta CCOOk Nafarroan % 50eko ordezkaritza ez izatea errespetatuz, beren ekintza sindikalaren lehentasunezko ildoak direla.