“Rementeriak aldarrikatzen duen egoitza-eredu berria propaganda hutsa da”

Eredu hori Bizkaiko gizarteari bizkarra emanda egin da, gizartearen parte-hartzerik gabe, inplikatutako eragile guztien parte-hartzerik gabe, eta hamarkada batez baino gehiagoz mobilizazioetan salatzen aritu diren egoitzetako langileen aldarrikapenak kontuan hartu gabe.

Unai Rementeria ahaldun nagusiak Bizikidetza Unitateen sorreraren aurkezpenean esan zuenez, egoiliarrei beren behar guztiei erantzungo zien eredua zen, eta 1.200 plaza sortuko zirela iragarri zuen (Bizkaian, aldiz, 11.000 egoitza-plaza sortuko zirela iragarri zuen), eta honako hauek agindu zituen: arreta pertsonal integrala, dinamizazio soziokulturala, gelen eguneroko garbiketa, langileen txandakatzea saihestea, ordutegi malguak eta pertsonalizatuak…

Ia bi urte geroago ez dago horrelakorik, Rementeriaren propagandaren ondoren ez dago publifikaziorako irizpiderik, ezta ratioetan aldaketarik ere; Aldundiaren eta enpresa pribatuen arteko langile falta eta klientelismoa betikotzen ditu. Izan ere, plaza bakoitzaren prezioa igotzen da, asistentziaren kalitatea eta lan-baldintzak hobetu gabe. Gainera, proposatzen dituen arkitektura-egokitzapenak ez dituzte inoiz gogo onez hartuko patronalek.

Arreta oso eskasa da oraindik, langile faltagatik eta langileen lan-baldintza gogorrengatik. Duela gutxi, BFAk gogobetetze-inkesta bat argitaratu du, eta bertan onartzen du langilerik eza dela familia eta egoiliarrek gutxien baloratzen duten puntua, eta, hala eta guztiz ere, ratioa handitu gabe jarraitzen du, plantillen errotazioa ahalbidetuz, eguneko ratio presentzial minimoa bermatu gabe.

Gaur egungo ratioarekin, egunean egoiliarrei arreta zuzena emateko 60 minutu baino ezin dira hartu. ELA buru belarri dabil ‘Gutxienez 2 orduz lagun nazazu’ kanpainaren baitan. Bertan, besteak beste, honakoa eskatzen da: zuzeneko arretako gutxieneko langile presentzialak, lehen egunetik ordezkapenak, eta 24 orduko erizaintza eta garbiketako langileen % 53ko igoera. Gaueko txandako batez besteko ratioa gerokultora batera iritsi da 40 egoiliarreko. Giza baliabide gehiagorik gabe, iragarritako eredua propaganda baino ez da izango.

Egoera horren aurrean, sektoreko emakumezko langileek beste behin ere salatu dute langilerik eza, behin-behinekotasun tasa handia eta lanaldi partzialeko kontratuak, Aldundiak kudeatutako egoitzetako gure lankideekiko %40ko soldata-arraila, eta zainketen pribatizazioaren aldeko apustua egiten jarraitzeko erabaki politikoa.